Vakti zamanında padişahın biri, ülkenin ileri gelen kahinlerini çağırmış. Demiş ki, “ben rüyamı kaybettim. Onu bulun. Yoksa hepinizin kellesini alırım.” Kahinler korkmuş, bunun imkansız olduğunu anlatmaya çalışmışlar ama padişah ikna olmamış. Şehirde bir şeyh varmış. Çevresi onun ‘evliya’ olduğuna inanırmış. Kahinler kapısını çalmış. “Hazret, padişahımızın bir buyruğu var. Rüya görüyormuş ama rüyasını kaybetmiş. Eğer onu bulmazsak hepimizin kellesi gidecek. Bize yardım et de rüyayı bulalım” demişler. Şeyh demiş ki, “ben bu işlerle uğraşmıyorum. Derdinize çare bulamam.” Kahinler ağlamış, yalvarmış. Bunun üzerine şeyh kabul etmiş. Ormanda bir mağaraya çekilmiş. Dua etmiş, tefekkür etmiş, Allah’tan yardım istemiş. İki gün sonra mağaraya bir yılan gelmiş. Şeyhe demiş ki, “Allah dualarına icabet etti, beni sana gönderdi. Padişaha git de ki, rüyasında kurt gördü. Kurt dünya malına tamah etmektir, bozulmaya delalet eder. Ülkenizdeki halk bozulmuş. Padişah vergileri iki katına çıkarsın. ...