YAZ

Sabırsız Yürek / Stefan Zweig

• Acımak iki yanı keskin bir bıçak gibidir; kullanmayı bilmeyen, elini ve özellikle kalbini ondan uzak tutmalıdır.
• Şanssızlık, insanı alıngan; sürekli acı ise adaletsiz kılar.
• Kişi ancak başkaları için bir değeri olduğunu anladığında varlığının anlamını önemini kavrayabiliyordu.
• Beklemek … Bir saniyede bir insan ölebilir, bir yazgı belli olabilir, bir dünya yıkılabilirdi….Daha ne kadar bekleyecektim?
• Başkası yapamıyor diye bir zevkten vazgeçmenin, başka biri mutsuz olduğu için bir mutluluğu kendine yasaklamanın bir anlamı olmadığını biliyordum.
• Yeryüzündeki acı ve felaketleri yalnızca düşünmenin bile, geceleri insanın uykusunun kaçması ve dudaklardaki gülümsemenin kaybolup gitmesi için yeterli olacağının bilincindeydim.
• Dünyevi bir acının tek bir biçimini bile gerçekten içinde duyumsayabilen biri, edindiği bu gizemli bilgi sayesinde, kendisine en yabancı ve görünüşte en anlamsız acıları bile anlamaya başlıyordu.

• Dünyada bir şeyi yarım söylemek ya da yarım bırakmak kadar kötü bir şey yoktur. Her kötülük bu yarım işlerden çıkar.
• Bu felçli kızın yanında oturmak, ince, huzursuz dudaklarının hafif bir gülümsemeyle aralandığını görmek, bazen fazla heyecanlanmanın etkisiyle irkildiğinde yalnızca elimi elinin üstüne koymamla sakinleşmesini seyretmek, üstelik bundan dolayı minnet duyan, gri bakışları fark etmek, bu zavallı küçük kızla küçük duygusallıklara dayalı ruhsal bir arkadaşlık kurmak beni başka bir kızla yaşanacak en tutkulu ilişkiden daha çok mutlu ediyordu.
• Eğer bir şeyi yapmakta tereddütleriniz varsa, kaçamak yollar her zaman daha çekici gelir.
• Uzun süreli bir acı yalnızca hastayı değil, ötekilerinin acıma duygularını da yoruyordu; yoğun duygular sonsuza dek sürmezdi.
• Bir yere mutluluk ve neşe getirdiğini bilen insanın yürüyüşü bile farklı oluyordu.
• Nasıl ki bitkiler seranın sıcak ve tropik ortamında hızlı gelişirse, kuruntular da karanlıkta aynı gelişimi gösterirler.
• Başkalarından dinlenenler ve kitaplardan okunanların hepsi gelip geçiyor, geriye yalnızca kendi yaşadıklarımızın yüreğimizde uyandırdığı duygular kalıyor.