Felaketin tatlı yüzü | ||
|
|
1910 SENESİNİN yaz aylarında Amerika’nın güney eyaletlerinden Alabama’daki
pamuk üreticileri hayretler içinde kaldılar. Çünkü, o senenin pamuk kozaları,
tohumları boş olarak büyümüştü. Sebebi, Meksika sınırından gelen korkunç tahıl
kurtlarının, Alabama’yı baştanbaşa istila etmiş olmasıydı.
Bir sonraki sene, kayıpları telafi etmek için çiftçiler daha
fazla araziye pamuk ektiler. Herkes merak içinde yeni ürünü bekliyordu. Böcek ve
kurtlara karşı değişik ilaçlar da kullanılmıştı. Fakat kurtlar galip çıktılar. O
seneki ürün de bereketsiz oldu.
Mahvolma tehlikesiyle karşı karşıya kalan Alabama çiftçleri,
pamuktan vazgeçip mısır, patates, yerfıstığı, şekerkamışı gibi güneyde hiç
denenmemiş şeyleri ekmeyi denediler. Bir bakıma iflas bayrağını temelli çekmek
anlamına gelen bu deneme herkesin hayretli bakışları arasında umulmadık bir
başarıyla sonuçlandı. O sene çok bereketli ürün alındı. Yeni pazarlar da
bulundu. Sözün kısası, çiftçiler birkaç sene içinde iki senelik pamuk
zararlarını telafi ettikleri gibi, tekrar kalkındılar.
Bu zaman zarfında özellikle Alabama’da ekilen yerfıstığı o
kadar çok rağbet gördü ki, burası Amerika’nın yerfıstığı merkezi haline geldi.
On sene bile geçmemişti ki, çiftçiler yerfıstığından hiç hayal
etmedikleri miktarda paralar kazanmaya başladılar ve vaktiyle bu tahıl
kurtlarını topraklarına gönderdiği için Allah’a şükretmeye başladılar. Sonunda,
diğer Güney eyaletleri bu kurtlardan lânetle bahsederken, Alabamalılar,
kurtların hatırasını anmak için büyük bir anıt bile yaptırdılar!
|
Yorumlar
Yorum Gönder